Dit weekend hadden we wat vrije tijd en we besloten om eens ons eiland te verkennen. Een lokaal toeristisch kaartje gaf aan dat een ferrytochtje misschien wel de moeite was...
Zuid-Korea heeft namelijk zo'n drieduizend eilandjes en met dit tochtje zouden we er twee van bezoeken. Het is een begin.
De eerste stop was Oeda Island, aka Paradise Island. Er zouden hier meer dan 1000 plantensoorten zijn maar aangezien Karolien en ik niet echt plantenliefhebbers zijn vonden we de naam Paradise Island misschien iets overdreven. De lokatie was echter wel mooi dus een foto'tje mag niet ontbreken:
De regio's op het eiland hadden exotische namen, op de foto zie je bijvoorbeeld de "stairway to heaven" :-). Wij hadden het meer voor de mooie uitzichten die je vanop het eiland hebt:
Met pijn in het hart namen we afscheid van de bloemen en bracht de ferry ons naar een tweede eiland dat bekend staat om zijn mooie rotsformaties:
Misschien iets overroepen maar toch wel de moeite om eens te zien...
Hier en daar zie je een vissersbootje ronddobberen, de vissen op de markt moeten ergens vandaan komen é:
Ziezo, nog 2997 eilanden te gaan...
Van zo'n uitstap krijg je natuurlijk dorst en wat kan die beter wegnemen dan een goed Belgisch bierke:
Inderdaad, Belgische bieren vind je hier ook! De prijs valt nog goed mee: zo'n 2 euro het stuk (in de lokale supermarktjes). In een pub betaal je een stuk meer: een Duvel kost daar al gauw 10 euro...
Voor vandaag (zondag) hadden we een chill-dagje gepland: met een busritje van een klein halfuurtje kan je vanuit ons stadje naar een strand iets verderop geraken. Ondanks het feit dat er daar juist de "Korean Open 2008 3 km finswimming" was hadden we toch plaats genoeg om een plonsje te nemen in het blauwe koreaanse water:
De mentaliteit van strandoutfit is hier ondertussen erg westers maar zo'n tiental jaar geleden was dit niet zo: nu nog zie je soms koreaanse vrouwen met kleren en al in het water vertoeven. Wat wel opvalt is dat de Zuid-Koreanen niet erg op zonnen & bruinen gesteld zijn: wanneer hun gezicht gebruind is worden ze soms als "boeren" aanzien. Vandaar dat sommige vrouwen, maar bijvoorbeeld ook werknemers op de werf, met een doek over hun gezicht (of een grote hoed) rondlopen: een wit gezicht wordt hier als mooi aanzien:
Van zo'n uitstap krijg je natuurlijk ook dorst en honger! Gelukkig hielp een plaatselijk eethuisje ons uit de nood:
Santé en tot later!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten